Kot Syberyjski – rys historyczny rasy
Istnienie kotów syberyjskich datuje się na XVII wiek, chociaż uważane jest, że nawet w XI wieku już można było je spotkać. Pierwsze wzmianki o kotach łudząco podobnych do syberysjkich można było zobaczyć w publikacji z XVI w. Wtedy nazywano jest bucharskimi. Bucharskie, czyli masywne zwierzęta z dużą szyją i głową. Spotkać je można było w całej szerokości Imperium Rosyjskiego. Rasa kotów syberyjskich, jak można się domyśleć bierze swe korzenie z Syberii. Przypuszcza się, że koty syberyjskie miały za zadanie chronić gospodarstwa domowe przed różnego rodzaju szkodnikami. Popularność tej rasy poza Rosją zwiększyła się dopiero po upadku ZSRR, gdy miłośnicy kotów, Państwo Shultz z NRD trafili na syberyjskie koty i zakupili kilka osobników w Leningradzie. Polska zaczęła na początku lat 90-tych hodować koty syberyjskie. Stało się to dzięki Jolancie Sztykiel, kiedy to sprowadziła na tereny polskie pierwszego syberyjskiego. Kot ten jest naturalnym gatunkiem, nie stworzonym z krzyżówek innych gatunków. Rasę ukształtowały warunki klimatyczne, które panowały na północnych obszarach Rosji.
Charakterystyka i właściwości rasy
Pochodzenie: Rosja
Długość życia: 12lat
Waga: kocury 7-8kg kotki 4-5kg
Koty syberyjskie są kotami półdługowłosymi. Ubrane są one w wspaniałą sierść, której niestraszne są złe warunki atmosferyczne. Jest ono bardzo gęste, błyszczące, wodoodporne. Sybiraki obecnie dzieli się na dwa warianty kolorystyczne, u osobników neva masquarade i klasycznych. W opcji klasycznej kotów syberyjskich dozwolone są wszystkie kolory, wliczając odmiany barwne z białym, a wyjątkami takimi jak liliowy, czekoladowy, cynamonowy. Kolor biały dopuszczalny jest m.in. przy białej klatce piersiowej, bieli na brzuchu, białe łapy, bicolor, biała gwiazda (płomyk), arlekin, czy van. Za to neva masquarade posiada znaczenia point (punktowe), występujące na uszach, łapach, ogonach, maskach. Koty neva masquerade to rasa kotów o wszystkich cechach kotów syberyjskich i oryginalnym umaszczeniu znaczeń syjamskich. Powstała bez krzyżowania z innymi rasami a tylko poprzez selekcję kociąt z wielu hodowli. Jedyne co różni koty syberyjskie od kotów neva masquarde jest barwa umaszczenie, oraz kolor oczy. Temperament i charakter u klasycznych kotów syberyjskich i neva masquarde jest taki sam. Są niesamowitymi łowcami. Instynkty łowcze czasem potrafią się u nich ujawnić, nie raz biegają z czymś w mordce. Tą rasę bez problemu można nauczyć aportowania. Dodatkowo koty te raczej nie posiadają drażliwego dla ucha miauczenia. Wydają one bardziej gardłowe dźwięki, które przyjemnie się słucha. Często porównywane potrafią być do kotów rasy Maine Coon, lecz syberyjczyki są od nich zdecydowanie mniejsze. Nie jest to kot, należący do kłopotliwych. Łatwo wychodzi mu porozumienie się z ludźmi i z osobnikami przestawiającymi inne gatunki zwierząt. Zdecydowanie koty syberyjskie wiążą się z właścicielem, niż z miejscem, przy okazji raczej tolerując członków rodziny właściciela. Należy on do zwierząt uczuciowych, niezmiernie towarzyskich, który posiada ogromne pokłady energii. Spożytkowanie posiadanej energii występuję w formie zabaw, które kot uskutecznia. Wspinanie się i skakanie, to jest coś, co koty syberyjskie uwielbiają, niekiedy jednak mają z tymi czynnościami problem, gdyż koty syberyjskie bywają ciężkie. Lubią wylegiwać się na szafach, czy innych wysoko położonych półkach, żeby z góry móc wszystko obserwować. Często jest tak, że koty są w domu niezauważalne, ponieważ ukrywają się w tak dziwnych miejscach, że ciężko się ich dopatrzeć. Koty tej rasy są świetnymi towarzyszami, którzy zbierają w sobie inteligencję, ciekawość świata i gracje. Są one niesamowicie temperamentne, ale w sposób na tyle przystępny, że nie zahacza to o nadpobudliwość.
Ciekawostki
Koty syberyjskie posiadają niewielkie ilości alergenów, więc mogą u osób uczulonych na kocią sierść się sprawdzić w roli towarzysza. Jednak znikome ilości nie są 100 procentowym wyznacznikiem, że koty syberyjskie jednak nie uczulą, zawsze istnieje takie prawdopodobieństwo.
Przypadłości chorobowe
Rasa kotów syberyjskich należy do jednych z najmniej chorowitych ras kotów. Do jednych ze zdrowszych kotów, ale jednak zdarzają się choroby nie tak często jak u innych ras. Schorzenia występujące u kotów syberyjskich to problemy z drogami oddechowymi (koci katar), dysfunkcje oczu (zapalenie spojówek), dolegliwości brzuszne – problemy z układem pokarmowym, kłopoty z sercem kardiomiopatia.
Kotom również się zdarza, że potrafią się przeziębić, wtedy zaczynają być osowiałe. Może to oznaczać, że nasz kot ma temperaturę. Koniecznie wtedy trzeba się udać z nim do weterynarza.
Wskazówki pielęgnacyjne
Koty syberyjskie wyczesywane powinny być co kilka dni, a w okresach, gdy głupią sierść, codziennie.
Koty tej rasy z natury są bardzo czyste. Dobrze jest doglądać kocich pazurów, jeżeli widzimy, że stan jest wskazujący, obcinamy pazury specjalnymi obcinaczkami, które dostaniemy w każdym sklepie zoologicznym.
Obcinamy pazury bardzo ostrożnie, żeby przypadkiem nie zrobić kotu krzywdy. Jeżeli chodzi o pielęgnację tej rasy trzeba pamiętać dodatkowo o dbaniu o czystość ich uszu i przemywaniu na mokro oczu.
Koty syeryjskie są to bardzo samodzielne koty i jak na kota nie są trudne w ułożeniu.
Wybierając zwierze rasowe, w tym wypadku kota syberyjskiego trzeba poprosić hodowce, żeby przedstawił badania rodziców osobnika, można wtedy zobaczyć, czy występowały u nich choroby, które mogą być problematyczne dla kota i jego właściciela.[ratings]
