Pekińczyk

Pekińczyk

3343

Pekińczyk rys historyczny rasy

Pekińczyki to rasa, która została stworzona w Mandżurii. Rasa w XIX wieku cieszyła się swoją popularnością tylko na terenach Chin. Uchodziły one wówczas za strażników Buddy. Rok 1860 był wyjątkowy, jeżeli chodzi o przybycie pierwszych osobników na tereny Europy. Mianowicie wtedy rozgrywała się druga wojna opiumowa, na której oddziały brytyjskie przechwyciły Pałac Letni w Pekinie. Wydano wtedy rozkaz strażnikom cesarskim, który mówił, żeby zabić każdego pekińczyka, aby nie było możliwości, żeby trafiły one w niepowołane ręce żołnierzy brytyjskich. Stało się jednak tak, że ocalało parę sztuk pekińczyków, a jeden z nich został podarowany królowej Wiktorii, która nazwała go imieniem Looty. W 1893 roku zaprezentowano na wsypach pierwszego przedstawiciela rasy. Z biegiem lat królewskie psy zostały przekazane dalej w rejony Holandii i Niemiec. Do Polski zaś pierwszy pekińczyk zawitał w roku 1928.

Charakterystyka i właściwości rasy

Pochodzenie: Chiny

Długość życia: 12-15 lat

Wysokość w kłębie: 20cm

Waga: 5-5,4kg

Pekinczyki są ubrane w długi włos, bujny z dość gęstym podszerstkiem. Dozwolone są wszystkie typu kolorystyczne odrzucając wyłącznie ubarwienie albinotycznego.

Osobniki tej rasy są psami inteligentnymi, które są raczej niezależne i uparte. Dlatego, gdy narzuca się im sztywno jak mają żyć potrafią się buntować. Obrazą potrafią zareagować również, gdy podniesie się na nie głos. Wtedy łatwo zamykają się w sobie. Są to psiaki, które potrafią bardzo się przywiązać do swojego właściciela. Cechują się lojalnością względem niego i jego rodziny. Wybiera sobie ludzi wokół, których lubi przebywać. Za każdym na pewno nie poleci. Pekińczyki są walecznymi stworzeniami, które zupełnie nie czują swojego rozmiaru i to jest problem, gdy do czynienia mamy z psem, który od pekina jest parę razy większy. Trzeba zawsze trzymać rękę na pulsie, gdy w otoczeniu małego czworonoga pojawiają się większe osobniki, które chcą się nawet tylko pobawić z pekińczykiem. Wychowanie pekińczyków może być trochę bardziej czasochłonne, ponieważ raczej nie są chętne do nauki. Cierpliwość i odpowiednie podejście jednak potrafi przynieść oczekiwane efekty. Pekiny są bardzo zmienne w swoich nastrojach, trzeba się z tym liczyć. Co do mieszkania psów w domach z rodzinami z dziećmi, zdania są podzielone. Uważa się zaś, że pekiny są psami raczej należącymi do psów spokojnych, które nie są zwolennikami hałasów, co jednak często towarzyszy obecności dzieci. Plus kwestia, która dotyka zabaw dzieci z psem. Psy tej rasy są małych rozmiarów, dziecko nawet przez przypadek może spowodować krzywdę. Posiadając pekińczyka w domu z dziećmi trzeba mieć oczy dookoła głowy.

Ciekawostki

Pekińczyki do dnia dzisiejszego potrafią być uznawane prze chińczyków za wcielenie psa ”Fu”, który miał za zadanie odpędzanie złą energie duchów.

Przypadłości chorobowe

W każdym wieku do psa może przylgnąć jakaś dolegliwość, ale raczej można powiedzieć, że należą te psy cieszącym się dobrym zdrowiem. Dużymi problemami, które spotykają pekińczyki są problemy dotykające ich oczu. Płytko osadzone oczy potrafią w trakcie urazu mocno ucierpieć, a nawet wypaść. Z racji na specyficzne ułożenie gałki oraz jej budowy potrafi, także występować u pekinów owrzodzenie rogówki. Inne schorzenia, to choroby na tle sercowym, wodogłowie, rozszczep podniebienia, problemy z układem pokarmowym, układem oddechowym, wodogłowie oraz inne choroby.

Wskazówki pielęgnacyjne

Nie jest to niczym odkrywczym, że żeby pies pięknie się prezentował i wyglądał niesamowicie, trzeba o niego systematycznie dbać i go pielęgnować. Do zabiegu czesania pekińczyka powinniśmy sobie sprawić specjalny grzebień, który nie jest trudny do zakupu, ponieważ dostać go można w każdym sklepie zoologicznym. Czesanie najlepiej, gdy jest wykonywane codziennie. Zajmie to tylko chwilę, a przynajmniej zapobiegnie się w ten sposób niepotrzebnych kołtunów. Można sobie ułatwić to zadanie używając odżywek przed czesaniem, które nawilżają włos i cały proces przebiega wtedy sprawniej. W sprawach kąpieli, nie zaleca się, żeby były one często wykonywane, raz na parę miesięcy w zupełności wystarczy. Pamiętaj wtedy o zakupie szamponu, który będzie odpowiednio dobrany do włosa pekińczyka, oraz zadbaj o to, żeby włosy po kąpieli zostały wysuszone i dopiero po tym zaczęło się rozczesywanie. Regularne podcinanie pazurków psa jest wskazane ponieważ, gdy pies nie ma możliwości naturalnego ścierania pazurków i jest to zaniedbywane może się to skończyć dużym dyskomfortem u pekińczyka, a w późniejszym etapie nawet zawinięciem się pazurów i przebiciem poduszeczek łap. Ważna jest również pielęgnacja fałdki, którą pekińczyki posiadają w okolicach oczu. Gdy pies nadmiernie łzawi, lub gdy zauważymy, że zbiera mu się wydzielina, trzeba przemyć mu te oczy. Jeżeli jednak sami nie jesteśmy pewni jak się do tego odpowiednio zabrać, ponieważ wydzieliny ma dużo więcej lub łzawi bardziej, wybierzmy się do psiego okulisty. Pamiętać trzeba, że psy te mają bardzo wrażliwy narząd wzroku, dlatego opiekun musi regularnie obserwować czy wszystko dobrze w tych rejonach się dzieje. Małe psy, które nie są wymagające, jeżeli chodzi o kwestię długości spacerów, zdecydowanie nie można ich przeforsować. Pekińczyki, które mają płaską kufę są bardziej narażone na udary w trakcie większych upałów, problemy z oddychaniem oraz szybsze męczenie się.[ratings]

Click to rate this post!
[Total: 4 Average: 3.5]

Komentarze

komentarzy