Gończy polski

Gończy polski

2860

Gończy polski rys historyczny rasy

Gończy polski, jak sama nazwa wskazuje jest zaliczany do psów gończych. Jest to rasa psów zdecydowanie myśliwskich. Psy te w większej ilości spotkać można przeważnie w okolicach południowych stron Polski. Gończy polski jest rodzimą rasą polską. Uznawana jest za najstarszą istniejącą polską rasę psów. Zakłada się ogólnie, że wszystkie rasy, które należą do gończych psów, wywodzą się od psów św. Huberta.

W drugiej połowie XX wieku hodowlą psów gończych parali się przede wszystkim płk Józef Pawłusiewicz oraz płk Piotr Kartawik. Naprawdę lubili się tym zajmować i każdy z osobna brał udział w hodowaniu innego typu psa. Józef Pawłusiewicz hodował psy, które były kolorystycznie czarno podpalane i zdecydowanie lżejsze, zaś Piotr Kartwik uprawiał hodowlę psów cięższych i większych. Wzorzec rasy został opracowany w 1983 roku. Dopiero w 2006 roku udało się ustanowić rasę i nadać im odpowiednie nazewnictwo, w tym wypadku Gończy polski. Śmiało można powiedzieć, że jako uznana rasa jest dość młoda, mimo że wcześniej już czynnie istaniała.

Charakterystyka i właściwości rasy

Pochodzenie: Polska

Długość życia: 11-13lat

Wysokość w kłębie: Samiec 55-59cm Samica 50-55cm

Waga: Samiec 22-26kg Samica 22-26kg

Ogary pawłusiewicza odziane są w gładką, przylegającą do tego lśniącą sierścią, która ma gęste podszycie stworzone z podszerstka. Wzmocnione solidnym podszyciem są one odporne na złe warunki atmosferyczne. Chroni ono mianowicie przed zimnem. Barwa, w których prezentują się osobniki ogarów pawłusiewicza jest kolorem czarnym z wyraźnie odgraniczanymi brązowo-czerwonym podpaleniem, rude i czekoladowe podpalenie można zobaczyć w różnych odcieniach.

Gończe polskie uchodzą za bardzo inteligentne czworonogi, które są raczej zrównoważone, łagodne, ale również potrafią być ogromnym żywiołem.

Wykorzystywany tak jak wskazuje jego użytkowość, czyli w celach myśliwskich, dobrze sprawdzający się w polowaniu. Gdy gończy polski znajduję się na polowaniu, jest zdecydowanie odważny w swoich ruchach, reaguje szybko i pewnie. W sytuacjach leśnych, gdy psy są na łowach, muszą wykazać się niesłychaną samodzielnością, co jednak od psa wymaga większej bystrości umysłu. Polują one głównie na dziki, lisy, oraz rzadziej na zające. Świetne także są w roli płochaczy oraz psów aportujących. Wszystkie cechy, które się składają na tego psa sprawiają, że jest on idealnym psem myśliwskim. Ogary Pawłusiewicza dzieli się na te, które dzielnie pomagają myśliwym, ale również w domu pełnym kochającej go rodziny potrafią się spełnić i być szczęśliwe. Nie są one agresywnymi osobnikami, ale jeżeli chodzi o osoby obce, reagują z ograniczonym zaufaniem. Mimo, że nie są to psy, które hałasują, sprawują się rewelacyjnie jako stróże. Jak widać, nie liczy się ile hałasu się zrobi, a jaką się będzie miało skuteczność. Typowo niezależne psy, które od najmłodszych lat ich życia powinny mieć pokazane, jakie miejsce zajmują w stadzie. Wierny, lojalny przyjaciel rodziny. Przywiązujący się do swojego właściciela, zapatrzony w niego po same uszy. Swoją funkcje jako oddany kompan rodziny sprawować potrafi naprawdę niesamowicie. Rozchwytywane przez dzieci, uwielbiają się z nimi bawić. Gończy polski jest osobnikiem, który zaraża swoją pozytywną energią i, którego jest wszędzie bardzo dużo. Gdy mają one sposobność na różnego rodzaju aktywności są zachwycone. Widok zadowolonego psa potrafi sprawić, że człowiekowi ciepło na sercu się robi. Dla takich chwil naprawdę warto żyć. Ogary zaliczają się do czworonogów, w których dość łatwo można zaszczepić posłuszeństwo. Wystarczy chcieć poświęcić trochę uwagi i czasu ogarowi. Bywa, że psy tej rasy są ogromnymi pieszczochami, które aż nachalnie dopominają się pieszczot, ale zdarzają się też wyjątki, które raczej są niedotykalskie i stronią od wylewności.

Ciekawostki

– Gończy polski jest jedną z niewielu ras, które nie mają skłonności do występowania chorób dziedzicznych.

– Psy tej rasy występują pod różnymi nazwami, nie tylko pod nazwą gończy polski, innymi nazwami są: pies pawłusiewicza, ogar pawłusiewicza, polish scenthound, polish hunting dog, polnischer laufhund.

Przypadłości chorobowe

Nie są one raczej narażone na występowanie chorób dziedzicznych, oraz są na tyle uodpornione, że rzadko się zmagają z innym, nie dziedzicznymi schorzeniami.

Wskazówki pielęgnacyjne

Ogary Pawłusiewicza są psami, które uwielbiają spędzać czas na świeżym powietrzu. Praca, która wymaga od nich przebywania na zewnątrz wiele im ułatwia, jeżeli chodzi o kwestię wybiegania. Jeżeli jednak właściciel nie jest myśliwym, który zabiera co i rusz swojego ogara na polowanie, zalecane jest, żeby psu zapewnić ruch w ramach ćwiczeń odbywających się na dworze, oraz wyprowadzaniu psa na długie spacery, które spowodują, że gończe będą miały sporo w łapach. Zabiegi, które dotykają owłosienia gończych polskich nie są zbyt skomplikowane z uwagi na ich krótką sierść, wystarczy, gdy pies jest wyczesywany raz w tygodniu. Nie tylko na uwagę zasługuję sierść ogarów pawłusiewicza, trzeba mieć również kontrole nad pielęgnacją oczu, pazurów, uszów, czy zębów psa. Psy tej rasy oprócz swojego zamiłowania do ruchu, również bardzo lubią jeść. W rękach właściciela leży odpowiednie dobranie diety dla czworonoga, które powinno być uzupełnione w wystarczającą ilość biała. Znaczenie ma również wybór właściwego hodowcy. Warto się rozeznać w temacie pytając innych właścicieli gończych polskich i wybrać tego, od którego psy będą pewne.[ratings]

Click to rate this post!
[Total: 4 Average: 3.8]

Komentarze

komentarzy